Mehmet Efe Yazmak hatırlamaktır.

  On beş yıldır tek başına iktidar, dediği dedik çaldığı düdük, siyasi muhalefeti tarihte hiç olmadığı kadar güdük bir siyasi partinin; bir şahıs partisine dönmüş bir siyasi tepkinin yönettiği ülkemizin geldiği noktaya iyi bakın. Tarihimizin en yalancı istikbarının altında, bir uçurumun kıyısında, kanlı bir uzun eşek oynadığımızı görmüyorsanız kendinize bakmayı …

bu mülevves döngü mü sarıldığımız urgan bu muydu son durağı derin sular geçmenin tahkir bodrumlarından alanlara çıkmanın ayetlerden şiirlerden ördüğümüz kanatlarla konduğumuz bu sofra mı olacaktı semamız bu vandal bu zalim bu şehvet bu kin bu akıl tutan yalan mı çocuklarıma yorgan bu kadar aç mıydık biz bu kadar mı …

“Zulmedenlere meyletmeyin ki size ateş dokunmasın. Sizin Allah’tan başka yardımcınız yoktur. Sonra yardım da göremezsiniz!” (Hud:113) Şu gerçek artık herkese ayan ve beyan olmalı: Türkiye’yi bugün yöneten parti ve devlet başkanı; askeri vesayet ve imtiyazlı bir azınlığın zorba rejimi altında dibe vurmuş bir ülkenin tüm kesimleriyle destek verdiği bir Adalet …

“Troll”, İskandinav mitolojisinde, mağarada yaşayıp, yolcuları oyalayan, köprülerde haraç kesen bir yaratık. İnternet ortamında bilgisizlik, karşıt görüşe sahip olma, taraflı yazılar yazmak gibi eylemler tek başlarına trollük sayılmaz; hatta zekalarıyla ortamı şenlendirenlere de “troll” dendiği olmuştur ama burada özel bir tipi tarif ve tesbit etmeye çalışacağım. İnsanları öfkelendirmekten haz alan, …

Çok sorulduğu ve tek tek cevap verecek takatim olmadığı için bu kısa notu kaleme aldım: Geçen bir yılı aşkın bir süredir düzenli olarak yazdığım OT Dergi’deki yazılarıma geçen Mayıs itibariyle son verdim. Sezai Karakoç ağabey’in “yazılanlar üzerine basıldıkları kağıtlara, o kağıtların kestiği ağaçlara değmeli” sözü her zaman kulağımda küpedir.

AkP’nin Beyoğlu Belediyesi, Taksim’de 2000 kişilik, Turkcell sponsorlu ‘açık’ bir iftar verdi. ‘Ensar’, zabıta zoruyla alandan çıkarılan ‪‎Suriye‬’li çocukların çıplak ayakları ve fersiz gözleri önünde ‘zıkkım’landılar. Doymayacaklar. Allah’ın haşa parmağı yok ki gözümüze soksun. Düşüyor, düşüyoruz; Oruç tutmuyor bizi. Tutmayacak. Kuss bin Sâide’nin sesi çağların üstünden yankılanmaya devam edecek: “Bakın …

benimle aşık atma vazgeçemezsin sonra adı benden vazgeçememek de olsa sevgilim kıyamam vallahi kıyamam sana

ağaç olsam, yaslansan, kalbim düşse başına fena mı olur, kalbim zulme alışacaksa

12 Mayıs gecesi 22.30 sularında, Diyarbekir’in Herbecin (Tanışık) Köyü ile Baqews (Dürümlü) Mezrası arasındaki yolda, içinde 15 ton patlayıcı olan kamyon patladı veya patlatıldı. İddialara göre civardaki hırsızlıktan ötürü, kamyondan şüphelenen köylülerle sürücü ve yanındakiler tartıştı, sonra bir çatışma çıkınca sürücü ve yanındakiler kaçıp kamyonu uzaktan patlattılar. İddialar doğrulanamadı çünkü …

Yalan bunlar bu herkesin giyip çıkardığı mülevves doyumsuzluk. Bu öldüren bizdense sus diyen refleks, yaşatana çelme atan hırs, hayatı parçalayan öfke. Şeytan bu. Hayata düşmandır bu kötücül sesler; ölümcül, hep ölümcül oldular. Bu uğruna ölmeye değer olduğunu söyleyip duranlar, uğruna yaşamaya değer her şeyi elimizden alanlar aslında.