Etiket Arşivi: Terör

“Zulmedenlere meyletmeyin ki size ateş dokunmasın. Sizin Allah’tan başka yardımcınız yoktur. Sonra yardım da göremezsiniz!” (Hud:113) Şu gerçek artık herkese ayan ve beyan olmalı: Türkiye’yi bugün yöneten parti ve devlet başkanı; askeri vesayet ve imtiyazlı bir azınlığın zorba rejimi altında dibe vurmuş bir ülkenin tüm kesimleriyle destek verdiği bir Adalet …

12 Mayıs gecesi 22.30 sularında, Diyarbekir’in Herbecin (Tanışık) Köyü ile Baqews (Dürümlü) Mezrası arasındaki yolda, içinde 15 ton patlayıcı olan kamyon patladı veya patlatıldı. İddialara göre civardaki hırsızlıktan ötürü, kamyondan şüphelenen köylülerle sürücü ve yanındakiler tartıştı, sonra bir çatışma çıkınca sürücü ve yanındakiler kaçıp kamyonu uzaktan patlattılar. İddialar doğrulanamadı çünkü …

“Size iyi rüyalar diliyoruz. Bize gelince, bizim meselemiz, önümüzdeki 24 saati, azami özsaygı ve haysiyetle ve asgari tavizle yaşamayı becermek.” (Prag Baharı sırasında Çek bir gencin Avrupalı devrimcilere cevabı)

Bu yazıda, AkP, PKK ve vicdanı kararmamışlar için söyleyecek bir çift sözüm var. Hepimizin gözleri önünde katliam işlediler.

  Kirli bir savaştan daha kötü bir zulüm, barışın mümkün olduğunu gösterdikten sonra, iki yıl barışı mümkün kıldıktan sonra; aynı savaşla devam etmektir.

“Dünya hepimizin ama küçük bir azınlık, İsa’yı çarmıha gerenlerin torunları, dünyanın tüm zenginliğini ele geçirdi” (Hugo Chavez) “NATO’nun varoluş amacı yaşam tarzımızın müdafaasıdır. Komünizm yerle bir edildi. Artık hiç bir inandırıcılığı kalmamıştır. İslamcılık yeni Bolşevizmdir” (Margaret Thatcher)

“Onların çoğu Allah’a iman etmiştir, fakat müşrik (putperest) olarak yaşarlar.” (Yusuf: 106) “Eskiden tehlikeler hariçten gelirdi. Onun için mukavemet kolaydı. Şimdi tehlike içeriden geliyor. Kurt gövdenin içine girdi, şimdi mukavemet güçleşti. Korkarım ki cemiyetin bünyesi buna dayanamaz. Çünkü düşmanı sezemez. Cemiyetin basiret gözü böyle körleşirse iman kalesi tehlikededir.” (Said-i Nursi) …

Yaşamını yitirmek nedir gerçekten? Yaşamları, kaybedilen bir şey miydi? Bir kaybeden var elbet diyorum kendi kendime: Ben. Hiçbiriyle bir daha karşılaşamayacağım, dokunamayacağız birbirimizin hayatlarına. Yaşamları hurdahaş edilmeseydi, onların ve onların dokunduğu hayatların ve onların çocuklarının ve çocuklarının çocuklarının… yapabilecekleri her şeyden mahrum kaldım. Çocuklarım da mahrum kaldı. 30 yaşamı yitiren benim ve çocuklarım ve çocuklarımın çocukları ve ülkem ve dünya…

Özelde Ak Parti’ye, (çünkü şartları değiştirme gücüne sahip), genelde savaş çığırtkanlarına yazdığım bu çağrıyı, 80’li ve 90’lı yılları dün gibi hatırlayan bir şairin korkulu çığlığı gibi okuyabilirsiniz. Ama korkularının yersiz olmadığını siz de en az bu satırların yazarı kadar iyi biliyorsunuz. Üslubuna katılmayabilirsiniz, örnekleri hoşunuza gitmeyebilir, ama lütfen korkularına dikkat …

Durun. Şeytanlaşıyorsunuz. Derin yaralarla kaplı ülkemizin kaderiyle kumar oynuyorsunuz. Nicesinden sizin de sorumlu olduğunuz derin yaralar. Kumarbazların, muhterislerin, kifayetsizlerin kana bulayıp durduğu; umutlarının, huzurlarının, emeklerinin, anılarının, en çok da çocuklarının kıyılıp durduğu insanlarımızın, nihayet bin bir felaketten çıkıp gösterebildiği iradeyi de kendi küçük hesaplarınız için kanla yoğurmaya başladınız.