benimle aşık atma vazgeçemezsin sonra
adı benden vazgeçememek de olsa sevgilim
kıyamam vallahi kıyamam sana
eksik oldum huysuz oldum her eyleme geç kaldım
soysuz olmamak için put heykeller taşladım
ukalanın biriydim erik seven kızlar hariç
aralarından biri hep sen olurdun ama
kıyamam billahi kıyamam sana
erik hırsızı oldum tokat yedim babamdan
Diyanet fuarından Kur’an Meali çaldım
babamın vurduğu yanak yanmaya başlayınca
mealin bedelinden bir sadaka çıkardım
kitaplarımdan alıp geri getirmeyenler
milletvekili olunca bir kez daha anladım
asla geç kalmayacağım eylem seni bulmaktır
ah bulduğum sandığım kaç kez yanıldığım halde
babamın vurduğu yanak yandı her seferinde
belki erik banarsın tuz bastım yanağıma
kıyamam tallahi kıyamam sana
bak yine buldum seni hamdolsun buldurana
can erik gibi körpe kalbin emanet bana
şiirlerim kitaplarım bir karış havada aklım
iki büklüm çaresiz kalışlarım da senin
senin olsun yalana yalan dediğim hatta
uykunu bölmemek için devrimi ertelerim
babamın vurduğu yanak yanmaya başlar sonra
velim sensin sevgilim bencilin tekiyim zira
kıyamam illa ki kıyamam sana
sevgilim de sevgilim de sevgilim ol sen ama
kitap çalan vekiller erikleri buduyor
babaların kıymadığı çocuklar vuruluyor
haram olsun kitaplar kan basıyor dalları
eylem beni çağırıyor baba tokadı gibi
ister kıy ister saf tut yanımda eylem için
en güzeli babamın vurduğu yerden öp sen
can erik canan erik toplansın avucuna
kıyamam kıyamam kıyamam sana
Mehmet Efe Yazmak hatırlamaktır.
